1611 Οι Τούρκοι έγδαραν ζωντανό και εις την συνέχειαν εσούβλισαν τον Επίσκοπον τρίκκης Διονύσιον, τον αποκαλούμενον και Σκυλόσοφον.
Επειδή ο Κολοκοτρώνης είχε βοηθήσει πολλούς Αλβανούς που αντιμετώπιζαν την πίεση της τουρκικής εξουσίας, η οποία τους ήθελε υποχείριους πολεμιστές εναντίον των ανυπότακτων ραγιάδων, είχε δημιουργήσει στις σχέσεις του με αυτούς ένα είδος ‘’μπέσας’’ που σημαίνει στην αλβανική κάτι όντως πολύ βαρύ από ηθική άποψη: πίστη με κεφαλή έναντι κεφαλής. Η ‘’μπέσα’’ ήταν η υψηλότερη έννοια που άφησε στο λαό μας η αλβανική παρουσία στην Ελλάδα. Λόγω των σχέσεων αυτών, ο Κολοκοτρώνης συνέλαβε ένα σχέδιο τουρκοαλβανικής συνεργασίας, όπου τα δύο όμορα και φυλετικά συγγενή πληθυσμιακά στοιχεία, θα αγωνίζονταν από κοινού για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού. Για το σκοπό αυτό καλεί τον Αλή Φαρμάκη στη Ζάκυνθο. Συμφώνησαν πάνω στο σχέδιο αυτό και αναχώρησαν για την Κέρκυρα, για να συναντήσουν το στρατηγό Ντονζελώ, Γάλλο διοικητή των νησιών.