- Πληροφορίες
- Κατηγορία: Σαν σήμερα το 1821
1822
Συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι σφαγές των Χριστιανών της Χίου.
1826
Οι κλεισμένοι εις το Μεσολόγγι μαζεύονται εις το σπίτι του Κίτσου Τζαβέλα και αποφασίζουν με ποιο τρόπο θα γίνει η έξοδος.
1826:
Η κυβέρνηση είχε διασπαθίσει τα περισσότερα χρήματα του αγγλικού δανείου για τις ανάγκες του εμφυλίου· όχι του Μεσολογγίου. Ο ελληνικός στόλος ήταν υποχρεωμένος να σπεύδει παντού. Ο αποκλεισμός από τη θάλασσα ήταν τόσο σφικτός που στάθηκε αδύνατο στο Μιαούλη να τον σπάσει. Ότι δεν μπόρεσαν οι Τουρκαλβανοί και οι Αιγύπτιοι να πετύχουν με το δικό τους σπαθί, το πέτυχε η πείνα με το δρεπάνι της. ‘’Θέρισε’’ κυριολεκτικά τους πιο ασθενείς οργανισμούς. Έτσι αποφασίστηκε η ηρωική έξοδος. Το σχέδιο της κατέγραψε ο εθνομάρτυς Ρωγών Ιωσήφ, που υπήρξε η ψυχή της άμυνας του Μεσολογγίου και ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο στον Ανεμόμυλο.
- Πληροφορίες
- Κατηγορία: Σαν σήμερα το 1821
404 π.Χ.
Παράδοση των Αθηνών εις την Σπάρτη. Τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου.
1770
Οι Μανιάτες και οι Μανιάτισσες κατακόπτουν στον Αλμυρό πάνω από 1.000 Τουρκαλβανούς του Χατζή Οσμάν πασά.
1821
Ο Ιωάννης Δυοβουνιώτης υψώνει την σημαία της Επανάστασης στην Λαμία.
Ιωάννης Δυοβουνιώτης (το όνομα από τα Δύο Βουνά, τόπο καταγωγής του) γόνος κλεφταρματολικής οικογένειας, γεννήθηκε το 1763. Έζησε περιπετειώδη βίο. Στις παραμονές του Αγώνα, επικεφαλής 350 ανδρών, κατέλαβε την Μποντονίτσα ή Βοδονίτσα και κατέσφαξε τους εκεί Τούρκους, με το πρόσχημα ότι είχαν στραφεί εναντίον του Αλή υπέρ του Χουρσίτ. Συμπαρατάχθηκε με το Διάκο και μετά την Αλαμάνα διακρίθηκε στη μάχη των Βασιλικών. Μετά το 1822, αποσύρθηκε στην Άμφισσα, όπου πέθανε το 1831. Ο γυιός του Γεώργιος συμμετείχε διαρκώς στον Αγώνα. Διακρίθηκε σε πλήθος μαχών (Στυλίδα, Άμπλιανη, Φοντάνα) και συνακολούθησε τον Δημ. Υψηλάντη στην τελική εκστρατεία για την απελευθέρωση της Ρούμελης. Πέθανε πάμπτωχος στην Αθήνα το 1868.
- Πληροφορίες
- Κατηγορία: Σαν σήμερα το 1821
1821
Εις την μάχην της Μεθώνης ανάμεσα εις τους Έλληνες και τους Τούρκους σκοτώνεται ο Κων. Μαυρομιχάλης και 10 σύντροφοί του.
1825
Νίκη του Ιμπραήμ στο Κρεμμύδι, κοντά στο Νεόκαστρο, επί του Υδραίου πλοιάρχου Κυριάκου Σκούρτη.
Ίσως τίποτα δεν ευνόησε τόσο πολύ διπλωματικά την ελληνική υπόθεση όσο αυτή η φανταχτερή, κατά κάποιο τρόπο, άφιξη του διάσημου ποιητή Λόρδου Μπάυρον στο Μεσολόγγι, ο οποίος δήλωνε «ἂν εἶμαι ποιητής, ὁ ἀέρας τῆς Ἑλλάδος μέ ἒκανε». Και η αλήθεια είναι ότι αισθανόταν ως οφειλή το να έλθει στην Ελλάδα και να προσφέρει τον εαυτό του σ’ αυτή. Ο Μπάυρον έφθασε στο Μεσολόγγι την παραμονή των Χριστουγέννων του 1823. Οι κάτοικοι και οι αρχές τον υποδέχθηκαν σαν τον αναμενόμενο Μεσσία. Ο Μπάυρον έκανε πρώτη φροντίδα του τη συμφιλίωση των Ελλήνων οπλαρχηγών. Και για να μπορεί η φωνή του Μεσολογγίου να μείνει «κτῆμα ἐς ἀεί», βοήθησε τον Μάγερ και τον Μενεσθενέα να στήσουν το τυπογραφείο τους στο Μεσολόγγι, από όπου άρχισε να εκδίδεται, η εφημερίδα «Ἑλληνικά Χρονικά». Το Μεσολόγγι όμως, με το υγρό κλίμα του επιδείνωσε την ταλαιπωρημένη υγεία του. Και σ’ ένα περίπατο βράχηκε από την απότομη βροχή, αρρώστησε το ίδιο βράδυ και σ’ οκτώ μέρες πέθανε από πνευμονία, την 7η Απριλίου, ώρα 4 και 40’μμ, σε ηλικία 36 ετών.