Η Παναγία ήταν ενάρετη. Παρά το γεγονός ότι έζησε σε μια εποχή και μια περιοχή πολύ δύσκολη. Είναι γνωστά τα λόγια του Ναθαναήλ στον Φίλιππο για την πατρίδα της: «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;» (Ἰω. 1, 47). Είναι δυνατόν να προέλθει τίποτα καλό από την Ναζαρέτ; Φαίνεται ότι ήταν μια πόλη κακόφημη. Κι όμως σ’ αυτήν την πόλη και σ' αυτές τις συνθήκες η Παναγία εργάστηκε μέσα της την αρετή και έγινε παν-αγία.
Εμείς συχνά παραπονιόμαστε για την εποχή μας. Γκρινιάζουμε για την βία, την εγκληματικότητα, την ανηθικότητα, το κακό και την αμαρτία και στις συζητήσεις μας τα περιγράφουμε με τα πιο μελανά χρώματα. Μήπως όμως πίσω από αυτή τη γκρίνια προσπαθούμε να κρύψουμε την δική μας απροθυμία για την αρετή; Μήπως παρασυρμένοι από το πνεύμα της εποχής προσπαθούμε να συμβιβαστούμε κι εμείς με την σκέψη ότι οι άγιοι και η αγιότητα ήταν για μια άλλη εποχή; Και άρα στην εποχή μας η αρετή είναι εξωπραγματική ενώ η πολύμορφη αμαρτία είναι αυτονόητη, αναγκαία και επιβεβλημένη; Όμως ο Θεός το είπε ξεκάθαρα: «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Α’ Πέτ. 1, 16). Και ο Χριστός στην αρχιερατική του προσευχή είπε στον ουράνιο Πατέρα: «οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ' ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ» (Ἰω. 17, 15). Δεν σε παρακαλώ να τους βγάλεις από τον κόσμο, αλλά να τους προστατέψεις από τον πονηρό». Άλλωστε ο κόσμος ήταν, είναι και θα είναι πάντα άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο κραυγαλέος στην αμαρτία.
Το ήθος όμως της Παναγίας, ας μας καθοδηγεί και ας μας εμπνέει να βαδίζουμε στο ίδιο δρόμο!