Ανάσταση! Και μέσα στην
που τη σπαράξαν άγρια οι
ολόδροσο, ουρανόσταλτο
θεϊκής χαράς αρχίζει να
Θεϊκής χαράς! Ω σταυρωμένη Ελπίδα,
καθώς Σε βλέπω αναστημένη
αθάνατη, απροσμάχητη, μεγάλη,
κάμε το θαύμα που ποτέ δεν
Ό,τι νεκρό του μυστικού μου
παρακαλώ Σε, ανάστησέ το
(Γ. Βερίτης)