1824

Η Αλεξάνδρεια με επιστολή προειδοποιεί τους Υδραίους ότι ο Μωχάμετ Άλυ προετοιμάζεται να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδος.

1835

Αποθνήσκει ο ναύαρχος Μιαούλης.

1835:

Μετά την άνοδο του Όθωνος στο θρόνο ο Μιαούλης διορίστηκε Αρχηγός του Γενικού Διευθυντηρίου του Στόλου και Γενικός Επιθεωρητής του Στόλου. Με το Δυναμισμό που τον διέκρινε έβαλε κάποια τάξη. Το 1834 έγινε Σύμβουλος Επικρατείας, υψηλό αξίωμα με τυπική εξουσία. Αλλ’ οι περιπέτειες ενός 12ετούς αγώνα (στον οποίο μπήκε απόμαχος και άρρωστος) τον είχαν εξαντλήσει. Προσβλήθηκε από φυματίωση και πέθανε 11 Ιουνίου 1835. Θάφτηκε, όμως, στον Πειραιά, δίπλα στο φερόμενο ως μνημείο του Θεμιστοκλή. Την καρδιά του την φύλαξαν στο Υπουργείο Ναυτικών, για να παίρνουν δύναμη από αυτή οι Έλληνες αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού. Η εφημερίδα «Σωτήρ» αναγγέλλοντας το θάνατο του Μιαούλη στις 16 Ιουνίου δίνει γι’ αυτόν τον πιο προσφυή (=ταιριαστό) χαρακτηρισμό: «Στῦλος τῆς Ἑλληνικῆς ἀνεξαρτησίας, Ὑπερασπιστής ἔνθερμος τῆς γλυκυτάτης τῆς πατρίδος του ἐλευθερίας, ἕτοιμος εἰς πᾶσαν θυσίαν…».