1770

Ναυμαχία του Τσεσμέ, κατά την οποία ο Ρωσικός στόλος νικά τον Τουρκικό.

1792

Ο Λάμπρος Κατσώνης κατακόπτει στο ακρωτήριο του Ταινάρου τους Τούρκους.

1822

Ο Ομέρ Βρυώνης καταλαμβάνει την περιοχή του Θησείου στην Αθήνα.

1822:

Ο Δράμαλης άφησε 500 στρατιώτες να φυλάσσουν τα των Γερανίων και κατευθήνθηκε προς τον Ακροκόρινθο. Στο βραχόκαστρο αυτό, που έχει ύψος 575μ., θα μπορούσε να αντιταχθεί αποφασιστική άμυνα. Αλλά η κυβέρνηση είχε διορίσει φρούραρχο έναν τέως μοναχό από την Μονεμβασία, τον Ιάκωβο Θεοδωρίδη, που αφού σπούδασε στη Βλαχία, επέστρεψε στην πατρίδα του και άνοιξε ‘’αλληλοδιδακτικό’’ σχολείο. Μόλις κηρύχτηκε η Επανάσταση, πέταξε τα ράσα, φόρεσε περικεφαλαία και αυτοονομάστηκε Αχιλλέας. Στο φρούριο αυτό, εφοδιασμένο με τα αναγκαία για τρείς μήνες, ο ‘’Αχιλλέας’’ πού διέθετε 150 άνδρες, μπορούσε να κρατήσει αντίσταση λίγων ημερών. Σε τέτοιες περιστάσεις και το λεπτό έχει τεράστια σημασία. Μπορούσε ακόμη να διαπραγματευθεί, διότι πάνω στον Ακροκόρινθο φυλασσόταν ο πλουσιώτατος Κιαμήλμπεης, που είχε συλληφθεί στην Τριπολιτσά, η γυναίκα και το χαρέμι του. Μυστικά κρυμμένος ήταν ο τεράστιος θησαυρός του. Ο Αχιλλέας, όμως, μπροστά στον ερχομό του Δράμαλη δείλιασε και αποφάσισε να φύγει.