Ο ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ Ἱεροῦ Εὐχελαίου ἔχει τὴν ἀρχή του στὴν ἐποχὴ τῶν ἁγίων ἀποστόλων. Αὐτοὶ καθιέρωσαν τὴν πρακτικὴ να προσεύχονται καὶ νὰ ἀλείφουν μὲ ἁγιασμένο ἔλαιο τοὺς πάσχοντες πιστοὺς ἐπικαλούμενοι τὴ Θεία Χάρη, τὴ θεραπεύουσα τὶς ἀσθένειες τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς. Τὴν πληροφορία μᾶς τὴ διασώζει ὁ ἀδελφόθεος ἅγιος Ἰάκωβος στὴν ἐπιστολή του: «ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ᾽ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ» (Ἰακ 5, 14-15).

Γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ τὸ τελοῦμε κι ἐμεῖς δηλώνοντας τὴν ἐμπιστοσύνη μας στὸν Κύριο, τὸν ἰατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων. Τὸ τελοῦμε μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ὡς ἄνθρωποι θὰ κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε καὶ θὰ ἐξαντλήσουμε ὅλα τὰ περιθώρια τῆς ἰατρικῆς καὶ φαρμακευτικῆς ἐπιστήμης. Ἀλλὰ γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι πάνω ἀπὸ κάθε ἐπιστήμη ὑπάρχει Ἐκεῖνος στὰ χέρια τοῦ Ὁποίου βρίσκεται ἡ ζωή μας ὁλόκληρη, καὶ ἡ δική μας καὶ ἐκείνων ποὺ ἀγαποῦμε, καὶ σ’ Αὐτὸν πραγματικὰ τὴν εμπιστευόμαστε.

Στὸν Ναό μας τελοῦμε τὸ Μυστήριο τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου τέσσερις φορὲς τὸ χρόνο: τὴν Κυριακὴ πρό τοῦ Σταυροῦ, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τῆς νέας χρονιᾶς, τὴν Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τοῦ ἁγίου Δωδεκαημέρου, τὴν Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἔναρξης τοῦ Τριωδίου καὶ τὴ Μεγάλη Τετάρτη, ποὺ εἶναι καθιερωμένη.