«Γίνεσθε οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν» (Λουκ. 6, 36)
Συγκινητικη ηταν η ἀνταπόκριση τῶν ἐνοριτῶν (καὶ ὄχι μόνο) στὴν ἔκκληση γιὰ συγκέντρωση ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας ποὺ πραγματοποιήθηκε τὸ 2009 μὲ προορισμὸ τὴν Παλαιστίνη. Μὰ ἀκόμα πιὸ συγκινητικὴ ἦταν τὸ 2010, ὅταν συγκεντρώσαμε σχεδὸν δύο τόνους ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας γιὰ τοὺς σεισμοπαθεῖς τῆς Ἀϊτῆς, ἀνταποκρινόμενοι στὴν ὁδηγία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Τὴ δεύτερη φορὰ ἤμασταν περισσότερο ὀργανωμένοι καὶ συνέβαλαν στὴν ἐπιτυχία ἡ προηγούμενη ἐμπειρία καὶ ἡ χρήση τοῦ διαδικτύου καὶ τῶν ἄμεσων μηνυμάτων στὰ κινητὰ τηλέφωνα. Ἔτσι, ἡ ἀνταπόκριση ἦταν μαζικότερη.
Οἱ ἀποστολὲς αὐτὲς ἐνισχύουν ὄχι μόνο τοὺς ἐμπερίστατους πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθύνονται, ἀλλὰ καὶ ὅλους ἐμᾶς ποὺ συμμετέχουμε, καθὼς καλλιεργοῦμε τὴν ἀντίληψη τῆς οἰκουμενικότητας τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀγκαλιάζει ὡς μάνα ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀνεξάρτητα ἀπὸ φυλὲς καὶ ἔθνη. Μέσα στὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχουν διακρίσεις, ἀλλὰ εἴμαστε ὅλοι ἀδελφοί, μέλη τοῦ Σώματός Του.