ὍΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΤΟ Πρακτικὸ τοῦ Δ.Σ. τοῦ Συνδέσμου Ἀνεγέρσεως, τὸ πρῶτο μεγάλο ἔργο τῆς Διοίκησης ἦταν ἡ ἐξεύρεση πόρων. Οἱ ἀνάγκες μεγάλες καὶ οἱ εὐθῦνες πολλές. Ὁ Σύνδεσμος διοργάνωνε διάφορες ἐκδηλώσεις μὲ εἰσιτήριο (ἐκδρομές, παραστάσεις, χοροεσπερίδες, ἀπογευματινὸ τσάι μὲ μουσικὸ πρόγραμμα κλπ). Συχνὲς ἐπίσης ἦταν οἱ κληρώσεις καὶ οἱ λαχειοφόρες ἀγορές (π.χ. 23-5-1966 κλήρωση αὐτοκινήτου). Ἐπιδίωξε καὶ πραγματοποίησε συνάντηση μὲ τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας (19-5-1964), ἀλλὰ καὶ μὲ ἄλλα δημόσια πρόσωπα γιὰ τὴν εὐαισθητοποίηση ὑπὲρ τῆς ἀποπερατώσεως. Καὶ μὲ τὶς γενικὲς συνελεύσεις ὅλων τῶν ἐνοριτῶν (1-6-1966), μὲ τὴν παρουσία ἐκπροσώπων τοῦ Δήμου, διατήρησε ἐνεργὸ τὸ ἐνδιαφέρον ὅλων.

Ὅμως ἡ σημαντικότερη δράση ἦταν ἡ ὀργάνωση τῆς συγκέντρωσης χρημάτων ἀπὸ τοὺς ἐνορίτες (καὶ ὄχι μόνο) μὲ τακτικὲς μηνιαῖες συνδρομὲς μὲ ὑποσχετικὴ ἐπιστολή. Διένειμε κουμπαράδες σὲ ὅλες τὶς οἰκογένειες (11-5-1965). Συχνὰ ὅμως ὀργάνωνε καὶ ἔκτακτες ἐξορμήσεις γιὰ συγκέντρωση χρημάτων. Ἀνεκτίμητη ἦταν στὸ ἔργο αὐτὸ ἡ προσφορὰ τῶν κυριῶν ποὺ συγκροτοῦσαν κάθε φορὰ τὶς ἐρανικὲς ἐπιτροπὲς καὶ οἱ ὁποῖες ἀκούραστα διέσχιζαν πόρτα-πόρτα τὴν ἐνορία γιὰ τὴν εἴσπραξη. Τὸν ἴδιο σκοπὸ ἐξυπηρετοῦσε ἡ ἐκτύπωση καὶ πώληση ἡμερολογίων, ἡ διανομὴ ἀρτιδίων καὶ ἡ διαχείριση τῶν κυτίων «ὑπὲρ Ἀνεγέρσεως» στὴν Πανήγυρη τοῦ Ναοῦ. Ἀκόμα καὶ οἱ μαθητὲς τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου ἐπιστρατεύτηκαν νὰ ποῦν τὰ κάλαντα τῶν Χριστουγέννων ὑπὲρ τῆς ἀνεγέρσεως (16-11-1966)! Κι ὅλα αὐτά, γιὰ νὰ μποροῦν ἐγκαίρως νὰ ἐξοφλοῦνται οἱ σχετικοὶ λογαριασμοί.

Τὸ δεύτερο μεγάλο ἔργο τοῦ Συνδέσμου ἦταν ὁ ἔλεγχος τῆς ποιότητας ἐκτελέσεως τῶν ἔργων καὶ ἡ πρόοδος τῶν ἐργασιῶν. Διακρίνουμε «τὴν καλὴ καὶ ἀγαστὴ συνεργασία, τόσο μεταξὺ τῶν μελῶν ὅσο καὶ μὲ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο» (πρακτικὸ Συνδέσμου 11/20-6-1987). Ἄλλωστε, τὰ κύρια πρόσωπα ἐναλλάσσονταν στὰ δύο αὐτὰ θεσμικὰ ὄργανα καθὼς ὁ σκοπὸς ἦταν κοινός. Γι’ αὐτὸ βλέπουμε συχνὰ κοινὲς συνεδριάσεις γιὰ τὴ λήψη σοβαρῶν ἀποφάσεων, ὅπως γιὰ παράδειγμα ἡ ἀπόφαση γιὰ τὴν προέλευση καὶ ποιότητα τῆς πέτρας τῆς ἐξωτερικῆς τοιχοποιΐας (18-10-1964), τὴν δαπεδόστρωση, τὸ τέμπλο, τὴν ἁγιογραφία, τὸ καμπαναριό, τὴν ἀγορὰ τοῦ οἰκοπέδου τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου καὶ τόσα ἄλλα. Τὸ σημαντικότερο δὲ εἶναι ὅτι ἡ δυσκολία ἐξεύρεσης πόρων δὲν εἶχε ὡς συνέπεια τὴν ἔκπτωση στὴν ποιότητα κατασκευῆς, ἀλλὰ πάντα ζητοῦσαν τὸ καλύτερο, «γιατὶ αὐτὰ μιὰ φορὰ γίνονται»!

«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος…»

Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1968 ἀνεπαύθη ὁ «μέγας εὐεργέτης καὶ ἱδρυτὴς τοῦ ξύλινου προσωρινοῦ ναοῦ Πέτρος Πετρίκας… ὁ ὁποῖος πολλὰς ὑπηρεσίας προσέφερε ἐπὶ μίαν δεκαπενταετίαν διὰ τὸ ἔργον τῆς Ἀνεγέρσεως» (πρ. 15/15-12-1968).

Στὶς 18 Μαΐου 1981 ὁ πρόεδρος τοῦ Ε.Σ. π. Θεόδωρος Δοῦρος «ἀναγγέλων εἰς τὰ μέλη τὸν αἰφνίδιο θάνατο… τοῦ ἀντιπροέδρου τοῦ Ε.Σ. Δημητρίου Κονδύλη, ἐκφράζει τὴν βαθυτάτην ὀδύνην του διὰ τὴν ἀπώλειαν ἐξαιρέτου ἀνθρώπου καὶ πολυτίμου συνεργάτου, διακρινομένου διὰ τὸν ἀδαμάντινον χαρακτήρα του, τὴν ἀπέραντον καλωσύνη του, τὴν ἀκάματον ἐργατικότητα, ὁ ὁποῖος ἠνάλωσε κυριολεκτικῶς τὸν ἑαυτό του εἰς τὸ ἔργον τῆς ἀνεγέρσεως καὶ ἀποπερατώσεως τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίας Κυριακῆς ἐπὶ μίαν εἰκοσιπενταετίαν ὅλην, χρηματίσας ἐπανειλημμένως μέλος τοῦ Ε.Σ. καὶ ἐπὶ πολλὰ ἔτη μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Συνδέσμου Ἀνεγέρσεως» (πρ. 7/18-5-1981).

Στὶς 7 Φεβρουαρίου 2013 «ὁ πρόεδρος τοῦ Ε.Σ. ἀρχιμ. π. Βασίλειος Γιαννάκας μὲ μεγάλη θλίψη ἀνακοίνωσε στὰ μέλη τὸν ἀπροσδόκητο θάνατο τοῦ ἀντιπροέδρου τοῦ Ε.Σ. Νικολάου Καντιώτη. Τὰ μέλη… ἀναφέρθηκαν στὸ ἔργο, τὴν προσφορὰ καὶ τὴν ἐν γένει συμπεριφορά του κατὰ τὴ μακρόχρονη ὑπηρεσία του στὸν Ἱερὸ Ναό μας ἄλλοτε ὡς μέλος τοῦ Ε.Σ. καὶ ἄλλοτε ὡς μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Συνδέσμου Ἀνεγέρσεως. Πάντοτε ὑπῆρξε ἄψογος σὲ ὅλες τὶς δραστηριότητές του, ἥρεμος καὶ πρᾶος ὡς χαρακτήρας… Ἡ δὲ ζωή του συνυφάνθηκε μὲ τὴν ἱστορία τῆς ἐνορίας ἀπὸ τὴ δημιουργία της. Κυρίως δὲ μὲ τὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, στὴν ὁποία ἔδωσε τὴν ψυχή του καὶ τὸν ὁποῖο ἀξιώθηκε νὰ δεῖ ἀποπερατωμένο…» (πρ. 1/7-2-2013).

Στὶς 16 Μαρτίου 2013 «ὁ πρόεδρος τοῦ Ε.Σ. ἀρχιμ. π. Βασίλειος Γιαννάκας μὲ μεγάλη θλίψη ἀνακοίνωσε στὰ μέλη τὴν ἐκδημία τοῦ τέως ταμίου τοῦ Ε.Σ. Ἀντωνίου Κουλούρη. Τὰ μέλη… ἀναφέρθηκαν στὴν προσφορὰ κατὰ τὴν ὀκταετὴ ὑπηρεσία του στὸν Ἱερὸ Ναό μας ὡς ταμίας τοῦ Ε.Σ… Ἡ ἀνιδιοτελὴς προσφορὰ πρὸς τὸ Ναὸ καὶ ἡ ἐργατικότητά του ἦταν ὑποδειγματικές… σὲ πλῆθος θεμάτων, εἰδικὰ πρακτικῶν καὶ τεχνικῶν, στὰ ὁποῖα ἔδινε λύση μὲ τὶς ἱκανότητές του… Συνεχιστὴς στὸ ἴδιο πνεῦμα τοῦ ἀειμνήστου πεθεροῦ του Δημητρίου Κονδύλη… Εὐχόμεθα ὁλόψυχα ὁ Κύριος νὰ τὸν ἀναπαύσει καὶ ἀπὸ γείτονα τοῦ ἐπίγειου ναοῦ τῆς Ἁγ. Κυριακῆς νὰ τὸν καταστήσει συγκάτοικό της στὸν οὐρανό…» (πρ. 3/16-3-2013).

Ὅλοι αὐτοὶ καὶ δεκάδες ἄλλοι ποὺ δὲν κατονομάζονται, συμπεριλαμβάνονται στὴ φράση τῆς Θ. Λειτουργίας «ὑπὲρ τῶν μακαρίων καὶ ἀειμνήστων κτιτόρων τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου» καὶ τοὺς ξέρει ὁ Κύριος. Αὐτὸς μόνο γνωρίζει τοὺς κόπους τους γιὰ νὰ ἔχουμε ἐμεῖς σήμερα ἀποπερατωμένο τὸ Ναό. Καὶ μᾶς λέει: «ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε» (Ἰω. 4, 37-38). Αὐτοὶ «ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε καὶ οὐκ εἶδαν, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε καὶ οὐκ ἤκουσαν» (Ματθ. 13, 17).

Εἶναι μεγάλη εὐλογία νὰ βρισκόμαστε σήμερα στὸν μετὰ ἀπὸ πενήντα χρόνια ὁλοκληρωμένο Ναό. Νὰ θερίζουμε τοὺς καρποὺς τῶν κόπων τους. Νὰ ἀπολαμβάνουμε τὴ λεπτὴ αἰσθητική, τὴν ἁρμονία καὶ τὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἀποπνέει ἡ ἐπιμελημένη καὶ στὶς λεπτομέρειες κατασκευὴ τοῦ Ναοῦ. Μιὰ κατασκευή, πού, ἐνῶ ἀνήκει στὸν ὑλικὸ κόσμο, μᾶς ἀνεβάζει σὲ ὑψηλότερα ἐπίπεδα πνευματικότητας καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλὰ εἶναι μεγάλη καὶ ἡ εὐθύνη, καθὼς ὀφείλουμε νὰ συνεχίσουμε τὸ ἔργο τους. Μὲ ἀφετηρία καὶ κέντρο τὸν Ἱερὸ Ναό, νὰ προχωρήσουμε στὴν ἀνοικοδόμηση τοῦ πνευματικοῦ ναοῦ τῆς ὕπαρξῆς μας, τοῦ πραγματικοῦ ναοῦ στὸν ὁποῖο εὐαρεστεῖται νὰ κατοικεῖ καὶ νὰ λατρεύεται «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ» ὁ Κύριος. Ἔτσι, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ θὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε: «ἅμες δὲ γ’ ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες», ἐμεῖς θὰ γίνουμε πολὺ καλύτεροί σας!