857 μ.Χ. Εις την Κωνσταντινούπολη χειροτονείται πατριάρχης ο Φώτιος.

1822 Ο Ομέρ Βρυώνης και ο Μεχμέτ Ρεσήτ Κιουταχής επιχειρούν έφοδο καταλήψεως του Μεσολογγίου, αλλά αποτυγχάνουν.

1827 Ο Καποδίστριας ξεκινά από την Αγκόνα για την Ελλάδα με την πολεμική κορβέτα ‘’Wolf’’

Μετά την αποτυχία του κινήματος και τη φυγή του Αλεξ. Υψηλάντη, ο Γιαννάκης Κολοκοτρώνης, τότε 44 ετών, αποφάσισε με το μικρό αλλά καλά συγκροτημένο σώμα του να κατέλθει δια ξηράς στην επαναστατημένη Ελλάδα. Η κάθοδος του, mutatis mutandis θυμίζει την ‘’Κάθοδο των Μυρίων’’ του Ξενοφώντος. Από τη Ρουμανία εφαρμόζοντας την κλέφτικη τακτική, από βουνό σε βουνό και με νυκτερινές πορείες, διέσχισε όλη τη Βαλκανική: Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα. Τουρκικές φρουρές υπήρχαν παντού σε πύργους ή σε οχυρά μοναστήρια. Ο Γιαννάκης, χωρίς δισταγμό για την εξασφάλιση πολεμοφοδίων και για να αποφύγει κτυπήματα από τα νώτα, δεν εδίστασε να πυρπολήσει τους οχυρωμένους σε πύργους και μοναστήρια τους οχυρωμένους σε πύργους και μοναστήρια Τούρκους και έτσι να πάρει την προσωνυμία Ντασκούλιας, που σημαίνει εμπρηστής. Είναι ο πυρπολητής της στεριάς. Σε ένα μοναστήρι ο Γιαννάκης Κολοκοτρώνης βρήκε ένα αδαμαντοκόλλητο σπαθί που ανήκε στον σπουδαίο βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α’ Κομνηνό και έφερ την επιγραφή: ‘’Κύριε, δίκασον τους αδικούντας με και πολέμησον τους πολεμούντας με’’. Το σπαθί αυτό έγινε οικογενειακό κειμήλιο μέχρι που το 1884 ο εγγονός του Ντασκούλια, Γιαννάκης Κολοκοτρώνης κι αυτός, ταγματάρχης πεζικού, το χάρισε στο διάδοχό του Κωνσταντίνο.