1822 Ο Χασάν πασάς καταστρέφει τους Λάκκους και τον Θέρισο Κρήτης.

1824 Ο Ελληνικός στόλος νικά τον Τουρκικό στο στενό της Μυκάλης.

1829 Ο Καποδίστριας δηλώνει με έγγραφό του προς την Εθνική Συνέλευση του Άργους πως δεν δέχεται καμία χορηγία και δεν επιθυμεί ‘’να εγγίση μέχρι και οβολού τα δημόσια χρήματα προς ιδίαν του χρήσιν’’.

1824: Στο στενό Σάμου-Μυκάλης, μεταξύ 1ης και 5ης Αυγούστου, έγιναν τέσσερις ναυμαχίες, στις οποίες οι Τούρκοι νικήθηκαν και δεν μπόρεσαν να κάνουν απόβαση (‘’ντισμπάρκο’’). Στην τέταρτη και κρισιμότερη ναυμαχία διακρίθηκε ιδιαίτερα ο Κανάρης, που πυρπόλησε μια φρεγάτα εν κινήσει. Το παράδειγμα του Ψαριανού ήρωα μιμήθηκαν και άλλοι δύο πυρπολητές, ο Βατικιώτης (Υδραίος) και ο Ματρόζος (Σπετσιώτης), που έκαψαν άλλα δύο μικρότερα πλοία. Ο τουρκικός στόλος, συνεχώς διωκόμενος, κατέφυγε στην Κω και περίμενε την άφιξη του αιγυπτιακού, που μαζί με τον Ιμπραήμ έφθασε στις 20 Αυγούστου. Αλλά και ο Σαχτούρης δεν έμεινε αβοήθητος. Έφθασαν η μοίρα του Μιαούλη και τα διασωθέντα Ψαριανά υπό τον Νικολή Αποστόλη. Οι ενωμένοι ελληνικοί στόλοι χτύπησαν τον αντίπαλο στο στενό Κω-Αλικαρνασσού και του προξένησαν μεγάλες φθορές, χάρη στα πυρπολικά που κολλούσαν στα τουρκοαιγυπτιακά πλοία.