1788 Ο Λάμπρος Κατσώνης καταναυμαχεί τον τουρκικό στόλο στην περιοχή της Καρπάθου.

1826: Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετώπισε η Επανάσταση στην τελευταία φάση της ήταν το προσκύνημα των χωριών. Δηλαδή, οι απελπισμένοι κάτοικοι του Μοριά και της Ρούμελης προ του κινδύνου να αφανιστούν έδιναν ‘’προσκυνοχάρτια’’ στους Ιμπραήμ και Κιουταχή κι έτσι γλύτωναν από την καταστροφή, επιπλέον είχαν και την προστασία των δύο πασάδων έναντι κάθε αυθαιρεσίας από τη μεριά των Τούρκων. Η πολιτική αυτή εφαρμόστηκε με πιτυχία μετά την πτώση του Μεσολογγίου. Πρώτα προσκύνησε η Ζουμπάτα, χωριό κοντά στην Πάτρα και τα γύρω από αυτή χωριά, τα λεγόμενα Ζουμπατοχώρια. Οι κάτοικοί τους ήσαν αλβανόφωνοι, με ρευστή εθνική συνείδηση. Στο προσκύνημα πρωτοστάτησε ένας ντόπιος καπετάνιος, ονόματι Νενέκος, που τον πρώτο καιρό είχε συνεισφέρει στον αγώνα