1822 Πεθαίνει ο Δράμαλης στον Ακροκόρινθο.

1823 Ο Ιωάννης Κωλέττης αναλαμβάνει υπουργός των Εσωτερικών.

1912 Ο ποιητής Λορέντζος Μαβίλης, επί κεφαλής λόχου Γαριβαλδινών, πίπτει μαχόμενος ηρωϊκώς στον Δρίσκο κατά των Τούρκων.

1822: Το Ναύπλιο, το ‘’άτι του Μοριά’’, χάρη στο σύμπλεγμα των τριών φρουρίων του, Παλαμήδι, Ακροναυπλία και το επιθαλάσσιο Μπούρτζι, ήταν ένας από τους οχυρότερους τόπους της Ευρώπης. Αν είχε επαρκή φρουρά, τρόφιμα και πολεμοφόδια, ουσιαστικά θα ήταν άπαρτο από στρατό επαναστατικό. Αλλά οι Τούρκοι είχαν αμελήσει για όλα τα παραπάνω. Από την άλλη, από την αρχή του Αγώνα, η Μπουμπουλίνα κι άλλοι Σπετσιώτες πλοιοκτήτες είχαν επιβάλει αποκλεισμό και εμπόδιζαν κάθε ανεφοδιασμό. Είχε αρχίσει και από τη στεριά η πολιορκία από τοπικές δυνάμεις, αλλά αυτές με την κάθοδο του Μουσταφάμπεη διασκορπίστηκαν. Μετά τη μάχη του Βαλτετσίου και την ήττα του Μουσταφά μπέη άρχισε νέα πολιορκία του Ναυπλίου με αρχηγούς τον Νικόλα Σταματελόπουλο, τον Στάικο Σταϊκόπουλο, αγωνιστή από τη Ζάτουνα της Αρκαδίας και τον Παπαρσένη. Σε λίγο τη γενική εποπτεία ανέλαβε ο Νικηταράς, αλλά επειδή στάλθηκε σε πολεμική αποστολή στη Στερεά, τον διαδέχτηκε ο αδερφός του. Νικόλας. Τον Νοέμβριο του 1821, έγινε απόπειρα καταλήψεως από τους Υψηλάντη και κάποιους ενθουσιώδεις φιλέλληνες αλλά όπως είδαμε, παρά τη συμμετοχή του λαβωμένου Κολοκοτρώνη, απέτυχε.