1914 Ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει το Αργυρόκαστρο και την Πρεμετή.

1955 Αρχίζει η διάνοιξη υπογείων διαβάσεων για τους πεζούς εις την πλατεία της Ομονοίας.

1834: Κατά τα επόμενα χρόνια, η Μαντώ έζησε στη Μύκονο και σε διάφορα Κυκλαδονήσια σε μέτρια οικονομική κατάσταση. Όταν μάλιστα έμεινε στη Σύρο, ήλθε σε διάσταση με τη μητέρα της, λόγω των μεγάλων δαπανών της για τις ανάγκες του Αγώνα. Είχε αρχίσει να λησμονείται, η πενία κτυπούσε την πόρτα της. Αναγκάσθηκε τότε να υποβάλει υπόμνημα προς μια εξωτερική Επιτροπή, που είχε συταθεί στο Ναύπλιο και να ζητήσει τη συνδρομή του κράτους έναντι της προσφοράς της για τη δημιουργία του. Η Επιτροπή αναγνώρισε τις ‘’εκδουλεύσεις’’ και ότι της αξίζει ‘’ικανή χρηματική ποσότης’’, αλλά αυτό που της χορηγήθηκε ήταν μικρή σύνταξη που δινόταν στους απομάχους. Με αυτό το γλίσχρο ποσό έζησε η Μαντώ από το 1834 ως το 1840.