1821

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εγκαταλείπει την Ζάκυνθο και φθάνει εις την Καρδαμύλη της Μάνης.

1823

Οι οπλαρχηγοί του Μωριά, Πετμεζαίοι και άλλοι μαζί, περικυκλώνουν, εις τον κάβο της Ακράτας, τα υπολείμματα της στρατιάς του Δράμαλη, που ανέρχονται εις 3.500, γιατί επιζητούσαν να φύγουν από την Κόρινθο προς την Πάτρα.

1828

Αποβιβάζεται εις το Ναύπλιο ο Καποδίστριας, όπου τον υποδέχονται ως σωτήρα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (1776-1831): Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας. Σπούδασε ιατρική στην Πάντοβα, αλλά το 1803 διορίστηκε γραμματέας της Επτανήσου Πολιτείας. Το 1809 εισήλθε στην υπηρεσία των Ρώσων και υπηρέτησε ως διπλωμάτης στο υπουργείο εξωτερικών. Ασκούσε μεγάλη επιρροή στον ασταθούς θελήσεως Αλέξανδρο Α’ κι έτσι μπόρεσε συχνά να ωφελήσει τους Έλληνες. Έγινε κυβερνήτης με απόφαση της εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας (3-4-1827) και έφθασε στο Ναύπλιο με το αγγλικό δίκροτο ‘’War-spite’’ στις 6-1-1828 κι έγινε δεκτός με ενθουσιασμό. Οι έγνοιες που είχε ήταν πολλές, αλλά η πιο σοβαρή ήταν η απελευθέρωση της Ρούμελης.
Όταν έφθασε ο Καποδίστριας στο Ναύπλιο στις 6 Ιανουαρίου 1828 με το αγγλικό πλοίο «War-spite» ως Κυβερνήτης της Ελλάδος, η Μαντώ έσπευσε να τον χαιρετίσει και να του χαρίσει ένα σπάνιο κειμήλιο: ένα αρχαίο σπαθί, πιθανώς δώρο της Μ. Αικατερίνης προς τον πατέρα της ή προς τον θείο της, ηγεμόνα Ν. Μαυρογένη. Κατά τον Ν. Δραγούμη, «ἡ σπάθη αὐτή ἐχρονολογεῖτο ἀπό τής ἐποχής τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου». Η Σωτηρία Αλιμπέρτη πιθανολογεί ότι ήταν μάλλον της εποχής του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Η Μαντώ έμεινε πιστή στον Καποδίστρια και κατά το βιογράφο της τον είχε ειδοποιήσει για την επικείμενη εκτέλεση του.