Μεγάλη Πέμπτη
Μεγάλη Πέμπτη, κι’ έσκυψα γλυκά να σε φιλήσω,
σ’ ένα φιλί, θερμό φιλί, τον πόνο μου να κλείσω.
Κι εκεί π’ ακούμπησ’ απαλά στη θεία πληγή τα χείλη,
αλάλητα Σε ικέτεψα, στον κόσμο όσο θα ζήσω,
μπρος στο Σταυρό Σου να καεί η ζωή μου σαν καντήλι.
…
Τούτ’ οι σταυροί που φυτρώνουν αμέτρητοι
γύρω τριγύρω απ’ τον ένα Σταυρό Σου
ποιους τάχα φίλους Σου διάλεξες, Κύριε,
να τους σηκώσουν;
(Γ. Βερίτης)