Πέντε κοπέλες άμυαλες και πέντε μυαλωμένες!
Μισές λαμπάδες φωτεινές κι άλλες μισές σβησμένες!
Γλυκέ Νυμφίε, που ξαγρυπνάς, μεσ’ στης νυχτός τα βάθη,
στις πόρτες του Νυμφώνα Σου κι ο δούλος Σου όταν θάρθη.
κάμε, Χριστέ, να μην τις βρει σφιχτομανταλωμένες.
(Γ. Βερίτη)