«ἐν τῇ κοιμήσει τόν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε…»

κατά την κοίμησή σου, δεν εγκατέλειψες τον κόσμο Θεοτόκε…

Επαληθεύεται διαρκώς στη ζωή της Εκκλησίας και επιβεβαιώνεται καθημερινά από την προσωπική εμπειρία μας. Δεν μας εγκατέλειψε αναχωρώντας με τον θάνατο από τον κόσμο. Είναι μαζί μας, με τα θαύματα που επιτελεί. Με τη μεσολάβησή της στον Υιό και Θεό της για χάρη μας οι οποίοι ζητάμε ταπεινά και με πίστη τις πανίσχυρες πρεσβείες της. Την νοιώθουμε κοντά μας όπως νοιώθουμε την μητέρα μας. Να μας προστατεύει, να μας προσέχει, να φροντίζει για μας…

Κι εμείς νοιώθουμε ασφαλείς μέσα σ’ αυτή την παρουσία της!