Την ώρα του πάθους, γιατί σκοτίζεται ο νους μου.
Την ώρα του πειρασμού, γιατί παραλύει η θέλησή μου.
Την ώρα του πόνου, γιατί καίγονται τα σωθικά μου.
Την ώρα του ενθουσιασμού, γιατί δεν ελέγχω τις απόψεις μου.
Την ώρα της απελπισίας, γιατί νομίζω πως χάνεται το παν.
Την ώρα του θυμού, γιατί δεν ξέρω τι κάνω.
Την ώρα της αδυναμίας, γιατί μπορώ να πουληθώ και στο διάβολο.
Την ώρα του φόβου, γιατί τα έχω χαμένα.
Την ώρα της χαράς, γιατί μπορεί να μην αντέξω στο βάρος της.
Την ώρα της αγάπης, για να είναι γνήσια.

Γίνε, Κύριε, φωτισμός μου και αντιλήπτωρ μου στις μεγάλες, τις μοναδικές ώρες της ζωής μου.